Voorzitter, het overleg in het Catshuis is mislukt. Ik betreur dat zeer. Maar het is heel simpel: ik kon niet anders.
We hebben de afgelopen dagen flink de zwartepiet gekregen. We zouden geen verantwoordelijkheid durven nemen, we zouden als PVV onbetrouwbaar zijn, we zouden niet in het belang van Nederland hebben gehandeld. Ik wil daar graag hier vandaag op reageren.
Nadat wij als PVV twee jaar geleden getekend hebben voor een ombuigingspakket van 18 mrd, nadat wij ruim anderhalf jaar een trouwe gedoogpartner zijn geweest, nadat wij zeven weken serieus hebben onderhandeld om eruit te komen, getuigt het juist van heel veel moed om uiteindelijk een rechte rug te houden en nee te durven zeggen tegen een pakket dat slecht is voor Nederland. Wij zijn ervan overtuigd dat we Nederland juist redden van een hoop ellende. Het is de overheid en niet de burger, niet Henk en Ingrid, die te veel geld uitgeeft en op wiens uitgaven moet worden bezuinigd.
Een pakket dat vooral de burger pakt met btw-verhogingen, met nullijnen, en een pakket dat nauwelijks snijdt in de overheidsuitgaven is het laatste wat Nederland nodig heeft. En het CPB bewijst ons gelijk: het pakket zou de economische groei remmen, de werkloosheid laten stijgen en de koopkracht en dus ook de particuliere consumptie laten dalen. Allemaal slecht voor Nederland en slecht voor de economie. Door daar als PVV niet in mee te gaan, door niet aan het pluche te plakken, door neen te zeggen op dat moment, tonen we juist moed, tonen we een rechte rug en kiezen we voor wat het beste is voor Nederland.
We konden dus niet anders, de keuze was helder.
Of we kiezen voor Henk en Ingrid – of we kiezen voor Brussel en megabezuinigingen en maken onze economie kapot. Of we kiezen voor onze eigen ideeën, voor onze eigen toekomst, voor onze eigen democratie – of we kiezen voor de ongekozen eurocraten uit de superstaat de Brussel heet. Of we geven toe aan Brussel – of wij kiezen voor Nederland.
Voorzitter, Wij hebben vanaf dag 1 gezegd en wij hebben dat gedurende zeven weken herhaald: de 3 procent tekorteis voor 2013 is niet heilig voor de PVV; dat mag wat ons betreft in 2013 ook min 4 procent zijn.
En we hebben ook altijd gezegd: er is geen deal zonder een totaaldeal. Er is pas sprake van een akkoord als er een totaalpakket is dat voor ons acceptabel is. De heren Rutte en Verhagen wisten dat want ik heb ze dat verteld en ze waren het er ook mee eens. Dus het is volstrekte onzin te suggereren dat er overal al overeenstemming over was. Ik heb ook altijd gezegd: de kans dat het lukt is fifty-fifty.
Het is volstrekt legitiem dat wij op het einde van de onderhandelingen het totaal nog een keer wegen. Dat hebben we gedaan en de balans was negatief.
Wij zouden als PVV anders bezuinigen, wij zouden minder bezuinigen. In 2013 een tekort van vier procent, en drie procent is mooi voor 2015. Ook dat heb ik in het Catshuis tegen de heren Rutte en Verhagen gezegd. Dat kan dus geen verrassing zijn.
Voorzitter, het Catshuis-pakket zou een forse verhoging opleveren van de werkloosheid. In 2015 nog eens 90.000 mensen extra bovenop de reeds bijna half miljoen werklozen die we nu al kennen. Oftewel, nog eens bijna honderdduizend mensen zonder uitzicht op werk, buiten het arbeidsproces, thuis.
Ook de koopkracht zou opnieuw een knauw krijgen. Iedereen zou pijn lijden. De burger gaat het in de portemonnee voelen. De gewone hardwerkende burger gaat er dit jaar voor het derde jaar achter elkaar qua koopkracht op achteruit.
Voor de 65-plusser zou het helemaal afzien worden. Henk Senior zou zo'n 500 euro per jaar moeten inleveren. Dat is niet zoveel als je in Wassenaar woont tussen de parelkettinkjes of je resideert in de linkse grachtengordel, maar voor heel veel AOW-ers is 500 euro per jaar heel veel geld ! Maar nogmaals het gaat ons om het totaalpakket en niet alleen om de koopkracht.
De gevolgen van het bezuinigingspakket zouden voor tachtig procent neerkomen bij de burger en niet bij de overheid.
Voorzitter, de Partij voor de Vrijheid wil ook de overheidsfinanciën op orde brengen. Toen wij naar het Catshuis gingen, brachten wij ordners vol met voorstellen mee. We hadden er best uit kunnen komen. Alleen al het elimineren van die bizarre ontwikkelingshulp had het begrotingstekort fors verlaagd. Ook had er natuurlijk gehakt moeten worden in de andere linkse hobby's: het duurzaamheidsgedreutel, al die gekke windmolens, het geld dat we aan de linkse hobbyclubs geven, de klimaat-paniek, de kunstsubsidies – noem maar op.
Dan zou het mes aan twee kanten snijden: een lager overheidstekort en het linkse subsidie-fontein zou worden drooggelegd. Henk en Ingrid hadden er veel minder van gemerkt. Maar de linkse staatsruiveniers wel. En wij zouden de BTW ook het liefst niet verhogen maar verlagen. Goed voor de economie, goed voor de werkgelegenheid en goed voor de koopkracht.
14 mld in 1 jaar ombuigen maakt meer kapot dan je lief is. Alle economen inclusief het IMF waarschuwen daarvoor. De PVV weigert ook 14 miljard euro te bezuinigen terwijl er miljarden Nederlandse euro's worden overgemaakt aan Brussel, het vreselijke ESM-fonds en aan zwakke landen als Griekenland.
Voorzitter, die 14 miljard in 1 jaar tijd moet van tafel. 14 miljard ombuigen in 1 jaar is gekkenwerk. Nederland moet weer baas worden in eigen huis. Onze toekomst behoort in onze handen en niet in de handen van de eurofielen. Baas in eigen huis. Baas in eigen land.
Voorzitter, er is dus geen akkoord. Geen steun van de PVV voor het hele pakket, niet voor een verhoging van de AOW-leeftijd vanaf 2015, niet voor 9 euro eigen bijdrage per medicijn, niet voor een btw-verhoging, nergens voor. De regering zal haar steun elders moeten zoeken.
Voorzitter, ik beëindig namens mijn fractie de steun aan dit kabinet met een bloedend hart. Het moet, ik kan niet anders. Mijn loyaliteit ligt op de eerste plaats in Nederland en niet in Brussel.
Ik beëindig onze steun aan dit kabinet echter niet lichtvaardig. Ik doe dit, ik meen het oprecht, met pijn in het hart. De afgelopen maanden hebben wij keihard gewerkt om deze reis tot een goed einde te brengen. Maar het is anders gelopen dan wij wilden. 18 miljard is al een hoop – 32 miljard was gewoon te veel.
Ik maak ondanks alle boze woorden en zwarte pieten van de gelegenheid gebruik een groet te brengen aan de onderhandelaars van de andere partijen. Wij hebben het samen geprobeerd, maar het is niet gelukt Ik had dit kabinet graag het volbrengen van zijn eerste ambtstermijn gegund. Maar 32 miljard bezuinigen die de burger keihard in de portemonnee raakt, de economische groei vertraagt en de werkloosheid doet oplopen is een brug te ver. Ik neem afscheid van dit kabinet. Het woord is nu aan de kiezer.
Een opname van de spreektekst kunt u zien door hier te klikken.