Algemene Beschouwingen bij de begroting 2022

1. Laten we beginnen met de begroting zelf: als PVV zijn we blij, dat het een rustige begroting is, die vooral continueert wat er de afgelopen 2 jaar aan beleid is geformuleerd. De Corona crisis is nog lang niet voorbij. Het is onverstandig om in deze onzekere toestand allerlei nieuwe, innovatieve, spannende zaken te gaan ondernemen. De nadruk zou moeten liggen op wat noodzakelijk is om bestaande activiteiten zoveel mogelijk over eind te houden. De gevolgen van de coronacrisis zijn zelfs op een termijn van een jaar nauwelijks te overzien. Gaan de kosten van levensonderhoud voor veel mensen fors toenemen en zullen huishoudens en bedrijven daar flink door in de problemen komen?

2. Het is mooi, dat we voor de komende jaren een vrije bestedingsruimte hebben van ca. 5 miljoen per jaar. Wat ook duidelijk is hoe afhankelijk de grootte van de vrije ruimte is van mei en september circulaires. Het is daarom van belang om ons als PS niet rijk te rekenen. Laten we de vrije ruimte, het positieve saldo op de exploitatie rekening, gebruiken voor het bij kunnen bijspringen door PS in moeilijke situaties na Corona.
3. De begroting zelf zou veel explicieter moeten zijn wanneer en waar bepaalde beleidskaders de prioriteit moeten hebben. Impliciet blijkt nu, dat de beleidskaders van de Natura 2000 gebieden de prioriteit hebben. Er moet ook meer natuur komen en de natuur moet hersteld worden blijkbaar. Wanneer en waar krijgen de woningbouw, de werkgelegenheid, de mobiliteit de voorrang? Het wordt heel normaal gevonden, dat zaken niet kunnen plaats vinden vanwege de stikstof, de fosfaat problematiek om nog maar te zwijgen over de PFAS problemen of het afnemen van de biodiversiteit. PS is het orgaan waar afwegingen gemaakt behoren te worden en waar ook van beleidskaders afgeweken mag worden in het algemeen belang. We zeggen ‘niet alles kan’ maar de natuur heeft blijkbaar wel altijd voorrang.
4. Welke acties onderneemt PS om het vertrouwen in de Democratie en de politiek te vergroten? Nog nooit is het vertrouwen zo laag geweest. Het lijkt wel of de politiek in een bubbel leeft en zich vooral bezig houdt met zaken, die in die bubbel spelen. Zaken, die voor hoogopgeleiden interessant zijn en waarin ze vaak ook nog hun zin in krijgen. Terwijl de gewone burgers met boosheid en verbijstering kijken naar de incompetentie van de overheid om zaken op te lossen. De overlast door veiligelanders op de spoorlijn Zwolle/Emmen en de busverbinding Emmen/Ter Apel. De toestroom van vluchtelingen uit Afghanistan, die allemaal huisvesting moeten hebben, terwijl er woningnood is voor de eigen bevolking. De overhaaste terugtocht uit Afghanistan, waar veel meer Afghanen verbleven met een Nederlands paspoort dan voor mogelijk werd gehouden en waar 30 Nederlandse soldaten voor niets zijn gesneuveld. De onmogelijkheid om 1400 uitgeprocedeerde asielzoekers uit te zetten, zodat die plaatsen voor het COA weer beschikbaar komen voor andere asielzoekers.
5. We leven in turbulente en ongewisse tijden er is een roep uit de politieke elite, de media, dat er van alles moet veranderen, Het gaat niet alleen om een andere omgang met de natuur, het klimaat, maar om een totaal andere manier van leven. We staan volgens hen voor onafwendbare veranderingen, die we zullen moeten ondergaan. Het persoonlijke gaat verdwijnen, we moeten allemaal een onderdeel worden van het geheel het Collectief-systeem, De burgers moeten luisteren naar deskundigen en ze moeten beter geïnformeerd worden om draagvlak te creëren. De burgers hebben echter allang het vertrouwen in die deskundigen verloren, omdat ze zien dat die voor hun eigen belangen opkomen en niet voor die van hen.
6. De nadruk, die de klimaatdeskundigen leggen op de komende klimaatramp, roepen beelden op van een oorlogssituatie. Er moet gehandeld worden en snel want anders verliezen we, de wereld gaat verloren. De PVV vreest, dat in zo een crisissituatie de democratie eerder een obstakel gevonden wordt dan een kostbaar iets, dat verdedigd moet worden.
7. Het rampscenario leidt tot een geloof in de ondergang en jonge mensen wordt opgeroepen om de wereld te redden en in 2030 zal al blijken, dat het niet gaat lukken. De huidige demonstraties lijken wel de processies, die horen bij een geloof, dat de ondergang voorspelt. Bij dit ondergangsgeloof hoort ook de overtuiging, dat het onverantwoord is om nog kinderen op de wereld te zetten. Het is verschrikkelijk, dat vooral jonge vrouwen zich zo gek laten maken.
8. De populisten zijn nu nog de ‘Boze mensen’, die toch nog gaan stemmen, maar er is een veel grotere groep, die helemáal niet meer gaan stemmen, dat zijn de echte populisten. De staat is niet van hen maar de Staat is je tegenstander of zelfs je vijand. De documentaire het verdriet van de veenmonden heeft duidelijk gemaakt hoe hier in Drenthe fatsoenlijke burgers totaal het vertrouwen verliezen in de overheid en deze overheid definiëren als hun vijand. Het gesol met de burgers in Groningen, gecombineerd met de incompetentie van de overheid om op te komen voor de belangen van de gedupeerde burgers heeft daar ook een grote nieuwe groep populisten gecreëerd. Dichterbij in Langelo heeft het gemarchandeer met de schadeclaims van burgers en het schofferen van die burgers door deskundigen en de politiek ook een grote groep burgers gecreëerd, die geen vertrouwen meer hebben in de overheid
9. De ondermijning van de democratie door acties van kleine belangengroeperingen. Het is toch onbestaanbaar, dat een groepje als Urgenda zijn wil kan opleggen aan de overheid en onze hele maatschappij. De democratie wordt uitgehold door allerlei belangenorganisaties, die volstrekt niet te controleren zijn. We hebben te maken met professionele actiegroepen, die niet opkomen voor een deelprobleem of deelaspect maar een totaal ander beleid willen afdwingen. De professionaliteit van hun acties bepaalt het succes en niet de democratische legitimiteit van hun acties.
10. Tenslotte lost deze begroting, de gesignaleerde problemen op? Nee. Geeft deze Begroting een aanzet tot een ander beleid, waarmee het vertrouwen in de overheid kan worden terug gewonnen? Nee. We zijn tegen deze begroting niet, omdat deze technisch niet goed in elkaar zit, dat is juist de afgelopen enorm toegenomen, maar omdat deze begroting de vertaling is van beleid dat de PVV niet wil. Juist doordat de Begroting nu terecht zo duidelijk is op grond van welk beleid deze is ontstaan, kunnen we niet met deze begroting instemmen. De PVV zou anders daarmee zeggen, dat ze instemt met het voorgestane beleid en dat is geenszins het geval.
11. Tot slot het is de laatste begroting van de Gedeputeerde Cees Bijl, het is zonde dat hij weggaat, want het was prettig om met hem de strijd aan te gaan over de begrotingstechniek en het voorgestane beleid. Het leidde nooit tot een machtsstrijd met de gedeputeerde of tot een op zijn strepen gaan. Ik zal deze gedeputeerde met zijn stijl gaan missen en het zal voor zijn opvolger niet eenvoudig zijn om in zijn schoenen te gaan staan.

Uitgesproken door Nico Uppelschoten bij de behandeling van de Begroting 2022 tijdens PS van 10 November 2021