Nederlandse Universiteit gaat shariarecht promoten

Naar aanleiding van interview met bijzonder hoogleraar ‘Islamitisch familierecht’ in de NRC.

In de NRC van 3 april jl. verscheen een interview met Susan Rutten vanwege haar oratie tot bijzonder hoogleraar Islamitisch familierecht aan de Universiteit van Maastricht. Ze betoogt dat lang niet alle regels en praktijken uit het Islamitisch familierecht verwerpelijk zijn en dat er gekeken moet worden hoe dat islamitisch familierecht kan doorwerken in Europese seculiere staten.
De bijzonder hoogleraar onderscheid vier gevallen waarvan zij vindt dat die in het Europese recht geregeld moeten worden. Ik vind het voorbeelden van islamisering en ben van mening dat deze zaken nooit in het Europese recht opgenomen moeten worden!

Geval 1:
Een Egyptisch echtpaar dat in Nederland woont, wil scheiden. De vrouw wil scheiden in Nederland en hoopt/verwacht dat zij alimentatie krijgt. De man wil scheiden in Egypte waarbij hij hoopt dat er geen alimentatie betaald hoeft te worden.

De bijzonder hoogleraar stelt voor dat de Nederlandse rechter het vonnis zo formuleert dat er sprake is geweest van een verzoeningspoging en dat de buitenlandse rechter het Nederlandse vonnis kan overnemen. Het Nederlandse recht wordt m.a.w. ondergeschikt/afhankelijk van het Egyptische recht. De normale legale oplossing zou zijn: het echtpaar heeft gekozen voor Nederland. Ze wonen en werken hier en leven volgens het Nederlandse seculiere recht. Dus scheiden ze op de Nederlandse manier. Als de man dit niet wil, moet zijn verblijfsvergunning worden ingetrokken.

Geval 2:
Bij een Islamitisch kerkelijk huwelijk heeft de man een betaling gedaan voor het verkrijgen van zijn bruid. Deze betaling zou in het Nederlands Wetboek mogen en naderhand gebruikt kunnen worden als alimentatie in het geval van scheiding. De normale legale ...... In Nederland worden geen betalingen gedaan voor het verkrijgen van een vrouw, er is helemaal geen bedrag. De alimentatie wordt door de rechter bepaald op grond van de financiële situatie van de man en de vrouw.

Vervolg geval 2:
Als de man zijn bruidsschat nog niet helemaal voldaan heeft en hij zou nog twee kamelen moeten betalen in een echtscheiding volgens het buitenlandse recht, dan stelt de bijzonder hoogleraar om het bedrag in geld te leveren en niet meer te praten over de kamelen. Dit is van de gekke, onzin en ongelijkheid rationaliseren in regels. In Nederland geldt de Nederlandse wet en er wordt niet betaald voor een bruid!

Geval 3:
Informele huwelijken gesloten door de imam worden in Nederland niet erkend (zijn zelfs strafbaar) en daarom weten we ook niet of er sprake is van een huwelijksdwang. Volgens de bijzonder hoogleraar weten we dan ook niet of er sprake is van de schending van de mensenrechten. De normale legale oplossing: informele huwelijken zijn geen huwelijken en er kunnen geen rechten en plichten aan ontleend worden. Er kan dus ook geen sprake zijn van huwelijksdwang, want er is geen huwelijk gesloten. Het meisje/ vrouw kan altijd weggaan of weigeren omdat in Nederland alleen het burgerlijk huwelijk afgesloten door de overheid als huwelijk bestaat.

Geval 4:
De bijzonder hoogleraar stelt voor om het Islamitisch huwelijk dat door de imam is afgesloten vervolgens door de imam te laten registreren op het stadhuis, waarmee het een officieel burgerlijk huwelijk is geworden. De normale legale oplossing: er is in Nederland een scheiding van kerk en staat, niemand sluit een burgerlijk huwelijk bij de imam of een andere geestelijke. Een burgerlijk huwelijk hoort altijd door een ambtenaar te worden gesloten. Trouwens wat zou deze opvatting betekenen voor een scheiding? Kan een scheiding alleen plaatsvinden als deze ook via de imam verloopt en door hem wordt goedgekeurd?

Conclusie:
Wat de bijzonder hoogleraar voorstelt is geen verbetering maar een verslechtering van het familierecht en een terugkeer naar vroegere tijden. Het is een veronachtzaming van het Nederlandse recht en gewoonten. Hoe is het mogelijk dat de universiteit Maastricht een bijzonder hoogleraar aanstelt die deze mogelijkheden tot islamisering gaat onderzoeken? Want zonder het zo te benoemen gaat het over de islamisering van het huwelijksrecht. Blijft nog een vraag over: wie resp. welke organisatie betaalt het salaris van deze hoogleraar en hoe komt deze organisatie aan het geld. Wie heeft er belang bij deze islamisering?

Mening van Nico Uppelschoten n.a.l.v. het opiniestuk van Andreas Kouwenhoven in het NRC van 2 april 2017 onder de titel ‘Overheid moet oog hebben voor goede delen van sharierecht’.

De link naar het artikel:
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/04/02/overheid-moet-oog-hebben-voor-goede-delen-van-shariarecht-7818783-a1552942