De Nederlandse economie wordt weer eens geteisterd door een ongrijpbaar spook: die van de stikstof die de onze natuur zou verwoesten, dat is tenminste het verhaal van de Natuurorganisaties, van de overheid, links politici en wat de politiek correcte media ons voorhouden.
De PVV-fractie heeft op de laatste Commissievergadering Omgevingsbeleid (OGB) gesteld dat de energiedoelstellingen van NL en Drenthe onhaalbaar zijn, gewoon een fictie!
Het doel is 20% vermindering van broeikasgassen, daaronder wordt eigenlijk CO2 verstaan, zo vatten we dat maar op, in de 30 jaar tussen 1990 en 2020. Dit door 10% op ons energieverbruik te besparen en 14% duurzaam lokaal op te wekken. Windenergie wordt voor het laatste momenteel massaal ingezet in NL want zonne-energie en biovergisting, geothermie etc. kunnen maar een marginaal aandeel leveren lijkt het. Het doel gaat nog veel verder op termijn want het kabinet wil in 2050 een voor 100% duurzame energievoorziening.
Dat zijn voor Nederland en Drenthe voor 2020 als voor 2050 onhaalbare duurzaamheids-doelstellingen. Het CPB (Centraal Planbureau), CBS (Centraal Bureau Statistiek) en het RPB (Ruimtelijk Planbureau) hebben de haalbaarheid m.b.t. de 20% doelstellingen voor 2020 van het Energieakkoord al in 2014 onderuitgehaald (rapport 2014).
Het plan van de VN is om dit verdrag in December 2018 te laten ondertekenen. Oorspronkelijk was de bedoeling dat de EU dit ‘onverbindlijke verdrag’ zou tekenen namens de EU-landen, maar Hongarije heeft dit gelukkig tegengehouden en gezorgd voor de noodzaak van tekening door de individuele EU-lidstaten.
Door sommigen wordt dit ‘Compact’ als een symbolisch verdrag gezien en niets anders dan wat Nederland nu al doet en doen tegenstanders ervan af als complotdenkers of onnadenkende lieden. De PVV en andere partijen zien het als een volgende stap naar open grenzen en de (illegale) ‘migratie’ bevorderend. Iedereen die begrijpend kan lezen kan zien wat er staat en wat dit betekend. Wat niet helemaal doorzien kan worden is hoe het zich verhoud tot de andere Internationale verdragen, wat dat voor gevolgen kan hebben, daar zijn juristen met ervaring in Internationaal recht voor nodig. Zo’n verdrag kan dus verstrekkender zijn dan je bij eerste lezing zou vinden, zoals hier onder door mij voor 4 punten van het vedrag geëvalueerd.
Hoe gaat het op de duur met dit soort ‘onverbindlijke’ of ‘niet-bindende’ verdragen? Op zijn minst zal het door nationale en EU-rechtspraak als zelfbindend gezien worden en